Nowa książka cenionego pisarza z Holandii spotkała się z pozytywnymi recenzjami. Ponadto dotyka wielu wątków, które łatwo przenieść na rzeczywiste realia. Opowiada o marzeniach, które z upływem lat zmieniają swoją wartość. Powieść Ceesa Nootebooma to historia przemijania, przechodzenia w różne etapy życia i towarzyszących temu decyzjach. Na 160 stronach przeczytać można dwie historie, które w pewnym momencie łączą się ze sobą.

Pierwsza dotyczy dwóch przyjaciółek. Alma i Almut bardzo różnią się od siebie. Alma jest zamkniętą w sobie romantyczką. Natomiast Almut to realistyka, która lubi czerpać przyjemności z życia. Jednak mają wspólny cel – podróż do Australii. Obie interesują się sztuką i kulturą Aborygenów. Pragną bliżej poznać zupełnie inną cywilizację oraz własne „ja”. Podróż jednak przynosi też rozczarowania. Czy ich przyjaźń przetrwa tę próbę? Ratunkiem może być festiwal, podczas którego przebrane są za anioły.

W drugiej historii, Eryk Zonda podsumowuje swoje dotychczasowe życie. Kryzys wieku średniego składnia go do rachunku sumienia również na temat jego nieudanego związku z młodszą partnerką. Ukojenie skołatanym nerwowym ma przynieść pobyt w spa. Kilka dni w sanatorium zawsze pomagało, ale tym razem nie będzie to możliwe. W tym samym czasie w ośrodku wypoczywa również Alma, kobieta którą poznał na festiwalu aniołów.

W „Utraconym raju” czytelnik może dowiedzieć się, jak wygląda niebo i piekło na ziemi. Wszytko ujęte jest w iście poetyckim opisie. Utwór pozwala oczyścić się, skłania do rozmyślań i zachęca do zmiany postępowania. Holender, w charakterystyczny dla siebie sposób, konstruuje barwną fabułę, w którą wplata własne doświadczenia podróżnicze i duchowe wartości. Nic więc dziwnego, że Cees Nooteboom znajduje się w gronie prozaików, w których upatruje się laureatów literackiej Nagrody Nobla.