Jak śpiewał wokalista zespołu Dżem – Ryszard Riedel: „Bo najgorzej w życiu to samotnym być”. O tym uczuciu opuszczenia pisze także Barbara Kosmowska w swojej najnowszej książce pt. „Samotni.pl”.

Autorka skupia się na ukazaniu problemów ludzi, którzy mieszkają tuż obok nas, za ścianą naszych domów. Nie ucieka ona, wbrew tytułowi, do rzeczywistości wirtualnej, lecz pisze o normalnych, domowych, codziennych kłopotach.

Kosmowska zajęła się uniwersalnymi tematami (nastoletni bunt, tęsknota za zmarłymi rodzicami, osamotnienie). Bohaterami tej książki są ludzie samotni, z wyboru lub z konieczności. Dwie przyrodnie siostry: Zosia i Joanna odnajdują się wzajemnie i zaprzyjaźniają. Gimnazjalista Wiktor zostaje opuszczony przez swoją emigrującą matkę i skupia się na miłości do swojej chorej babci. Te postacie muszą dorosnąć do odpowiednich decyzji i stać się odpowiedzialne za drugą osobę. Nie jest im łatwo, ponieważ do tej pory najważniejsze było dla nich użalanie się nad swoim samotnym losem.

„Samotni.pl” Barbary Kosmowskiej mogą urzec przede wszystkim sposobem przedstawienia relacji międzyludzkich. Autorka pokazuje zawiązywanie się przyjaźni międzypokoleniowych, zwraca uwagę na istotę szacunku dla starszych oraz podbudowuje przykładem dbania nauczycieli o los swoich uczniów. Książka ta jest w stanie natchnąć czytelników nadzieją na to, że nawet jeśli nasi najbliżsi podłamali naszą wiarę w innych czy rozbili nas na milion kawałków, to mimo początkowego muru osamotnienia jesteśmy w stanie poukładać swoje życie na nowo. Z samotnością można sobie poradzić, wystarczy czasem tylko rozejrzeć się wokół i znaleźć podobną sobie osobę, która dokładnie wie, co przeżywamy i dzięki temu jest nam w stanie pomóc.

Fabuła „Samotnych.pl” może razić swoją szablonowością i wykorzystanymi stereotypami. W szczególności, gdy już z niejednej książki „jadło się chleb”. Pozycja ta bardziej nadaje się dla młodzieży, która często jest zagubiona i boryka się z problemami zawartymi w książce (m.in. samotność, brak akceptacji samego siebie).