Mario Puzo, kto dziś nie zna tego nazwiska? Pisarz zasłynął przecież uznawanym dzisiaj za klasykę literatury „Ojcem Chrzestnym”. Warto jednak zwrócić uwagę na inne, równie dobre powieści autorstwa Puzo.

„Rodzina Borgiów” to ostatnia powieść pisarza. Wydana została już po jego śmierci. Czytając tę książkę trudno nie odnaleźć podobieństw do „Ojca Chrzestnego”. Fabuła osadzona we Włoszech na najwyższych szczeblach władzy. Głębokie więzy rodzinne, które są najwyższą wartością. Silne postaci żądne zemsty, bogactwa i władzy – które Puzo nakreślił z największą starannością. Nic ich nie powstrzyma przed osiągnięciem celu. Rodzina Borgiów to niemal rodzina Corleone osadzona jednak w kościelnych, a nie gangsterskich warunkach, co tak naprawdę czyni ją jeszcze bardziej przerażającą.

Pod płaszczykiem szerzenia wiary, Rodrigo Borgia – ojciec rodziny, spełnia swoje najśmielsze polityczne zamiary. Jest bezwzględny, zachłanny, wbrew regułom, żądny najwyższej władzy – tak buduje swoje rzymskie imperium. Pokonuje drogę do najwyższego stanowiska kościelnego, a kiedy zostaje już papieżem robi wszystko tę władzę utrzymać. Pławi się w watykańskim bogactwie. Politycznych zwolenników zyskuje dzięki swoim dzieciom, które są gotowe poświęcić wszystko dla dobra rodziny – karierę w wojsku na rzecz stanowiska kardynalskiego czy miłość dla stricte politycznego małżeństwa.

Rodrigo Borgia to literacki brat bliźniak Vita Corleone. Działa w ten sam sposób, kieruje się tymi samymi zasadami. Budzi respekt i szacunek. Jego wrogowie drżą ze strachu, a dzieci podziwiają.

Dzisiaj można uznać tę postać za kontrowersyjną, ale w pełni fascynującą.