Poczet Serc PolskichKsiążka ta to pozycja, która powinna się znaleźć w każdej szanującej się biblioteczce razem z atlasami, encyklopediami i pocztami królów Polski. W tym zbiorze autorzy, jako pierwsi wpadli na pomysł opisania ważnych dla Polski osobistości, których ciała pochowano w innych miejscach niż wyjęte w chwili ich śmierci serca.

Mamy tu historie życia ponad stu czterdziestu osób, które po śmierci spoczęły w dwóch miejscach. Wyliczanie rozpoczyna się na królu Władysławie Jagielle, a kończy na Karolu Wojtyle. Przedstawione są sylwetki m.in. Tadeusza Kościuszki, Jana III Sobieskiego, Józefa Piłsudskiego, Fryderyka Chopina, Ignacego Jana Paderewskiego. W większości wypadków serca zmarłych na obczyźnie wielkich Polaków spoczywają w kraju, albo w miejscach, gdzie przyszli na świat.

Tradycja wyjmowania serca z ciała sięga czasów średniowiecza, serce było uważane za siedzibę duszy i nierzadko wędrowało do świątyń, a ta tradycja najsilniejsza była do początku dwudziestego wieku. Działo się tak z wieloma królami, którzy chowani byli na Wawelu, a ich serca sprowadzano do Warszawy. Ale taki rytuał dotyczył nie tylko wielkich, a również „zwykłych śmiertelników”. Najwięcej takich pochówków było w połowie XVII wieku.

Leszek Mazan to dziennikarz i pisarz, znany głównie ze swojego umiłowania do Krakowa i Szwejka. Mieczysław Czuma to również dziennikarz i pisarz, w latach 1973- 2000 redaktor naczelny tygodnika „Przekrój”. Razem panowie napisali już kilka książek głównie o tematyce krakowskiej: „Austriackie gadanie, czyli Encyklopedia Galicyjska”, „Maczanka krakowska, czyli świat z pawim piórem”, „Pępek świata nazywa się Kraków”, „Jacy? Tacy!”, „To jest Kraków, mości Książę!”- razem z Michałem Koziołem.

Tagi:

Dodaj komentarz

Imię (*)
Adres strony
Treść komentarza