A jednak nieprawda… Wszyscy wielbiciele Adriana Mole’a mogą odetchnąć z ulgą. Mimo informacji dochodzących od autorki Sue Townsend, że nastąpił koniec przygód Adriana Mole’a , doczekaliśmy się kolejnej porcji jego dzienników. Adrian Mole nałogowy pechowiec i uroczy nieudacznik wpuszcza nas do swojego życia po pożarze, który spalił mu cały dom.

Adrian prawie traci dach nad głową. Wydarzenia, jakie następują później tylko utwierdzają nas w przekonaniu, że zupełnie nic się w nim nie zmieniło. Wciąż jest uszczypliwy, autoironiczny, wręcz komiczny, ale przy tym zaskakujący celnymi uwagami, błyskotliwymi przemyśleniami. Wystarczy przytoczyć choćby zabawny fragment z początku książki: „Udało mi się utrzymać w tajemnicy przed rodziną to, że skubałem indyki, chociaż dziś wieczorem matka spytała, dlaczego mam pióra we włosach. Wymyśliłem niedorzeczną historyjkę o poduszce, która eksplodowała, gdy przechodziłem przez dział pościelowy w Debenhams podczas zakupów świątecznych.” Tak, stary, dobry Adrian…

Dzienniki obejmują zapis z przełomu wieków. Nowe millenium, nowe perspektywy, a Adrian wciąż niezmiennie ten sam, chociaż ma już 33 lata. „W rozpaczy” wita nowy wiek i tym razem postanawia „wymyślić siebie na nowo”. Czy mu się to udaje? Ci, którzy już go poznali na pewno się domyślają.